W dniach 25-26 października w zabrzańskiej Łaźni Łańcuszkowej odbyła się IV Literacka Konferencja Naukowa, której tematyka w tym roku skupiała się na twórczość polskiej noblistki Wisławy Szymborskiej. Tegoroczną konferencję otworzyła między innymi prezydent miasta Zabrze Małgorzata Mańka-Szulik oraz rektor Uniwersytetu Śląskiego profesor Ryszard Koziołek.
W drugim dniu wydarzenia uczniowie naszej szkoły z profilów humanistycznych pod opieką Pani Stankowskiej mieli okazję uczestniczyć w trzech wykładach o bardzo zróżnicowanej tematyce – pierwszy z nich “Zamiennik istnieniowy. Poetyka Wisławy Szymborskiej” prof. dr hab. Andrzeja Zieniewicza poruszał kwestie zamienników gatunkowych w twórczości Szymborskiej. Wykład skupiał się na połączeniu potoczności warstwy językowej z często filozoficznym, moralizatorskim znaczeniem utworów artystki. Tytułowy “zamiennik” stanowi więc ucieczkę od utartych podziałów w literaturze. Drugi wykład pt. “Naturalna oddychacja” prof. dr hab. Pawła Próchniaka był przenikliwą i skrupulatną analizą ostatniego wiersza Wisławy Szymborskiej, napisanego w trakcie jej pobytu w szpitalu. Profesor Próchniak szczególną uwagę skupił na warstwie językowej czterowiersza, pokazując jak ważne znaczenie dla sensu utworu mają nawet poszczególne litery. Ostatnim, a zarazem najbardziej ekscentrycznym z wykładów, jakiego udało nam się wysłuchać było wystąpienie prof. dr hab. Aleksandra Nawareckiego – “Sól bez soli. O “wybrakowanym” tomie wierszy Wisławy Szymborskiej”. Przemówienie dotyczyło tomu wierszy pt. “Sól”, który w tytule wykładu nazwany został “wybrakowanym”. Dlaczego? Zwyczajem poetki było bowiem nazywanie tomu tytułem jednego z zawartych w nim wierszy. Niestety w tomie “Sól” nie odnajdziemy nigdzie wiersza o tym samym tytule. Dlatego też profesor Nawarecki pozwolił sobie na teorię o “pożyczeniu” przez Szymborską wiersza Herberta “Z mitologii” oraz przekształcenie go. Ze względu na prawa autorskie wiersz musiał zostać usunięty i z tego właśnie powodu niemożliwym jest go współcześnie odnaleźć.
Uczestnictwo w wykładach było dla nas ciekawym i przydatnym doświadczeniem, szczególnie z perspektywy młodych humanistów. Duże zaskoczenie budzi w nas zawsze mnogość interpretacji, motywów i perspektyw, z jakich można patrzeć na ten sam utwór. Tego typu wyjścia oswajają nas również z formą wykładów, w których już niedługo będziemy mogli uczestniczyć w trakcie studiów. Nasze serca zdecydowanie podbił prof. Aleksander Nawarecki, który swoją charyzmą i energią przyciągał uwagę słuchaczy. Szczególną dumą jest dla nas zatem zdjęcie z Panem Profesorem : )
Wiktoria Musialik, klasa 3c
